Ik ben er trots op dat ik architect ben. Want architectuur is mooi, en niet alleen omdat we het mooi ontwerpen. Architectuur is mooi omdat zij een prominent organisme is in ons cultureel ecosysteem. Architectuur gaat interacties aan met de vele processen binnen het relatief jonge ecosysteem dat zich parallel beweegt aan het natuurlijke ecosysteem.

Architectuur kan voor opleving zorgen in verloederde wijken en kan ons laten floreren op school en op werk. Zij geeft ons veiligheid en gezondheid, door een perfect microklimaat af te bakenen waarin wij goed gedijen. Deze afbakening zorgt daarnaast, met haar loef- en lijzijde en haar zon- en schaduwzijde, voor verschillende microklimaten waarin vele soorten flora en fauna hun plek vinden. Architectuur is de spiegel van onze normen en waarden. Zij laat zien wat ons bezig houdt. Dat weerspiegelt zij al eeuwenlang, waardoor zij ook het ultieme plaatjesboek van onze geschiedenis vormt. Dat is toch prachtig? Zo veel interessante interacties.

Waar zijn onze architectuurhandboeken gebleven over typologieën, plattegronden en technische oplossingen waar we standaard op terug kunnen vallen? De handvatten die antwoord geven op de belangrijke zaken die niet projectspecifiek zijn. Een oude boerderij is perfect afgestemd op de processen die zij moest huisvesten. Vaak waren deze werkzaamheden in de hele streek hetzelfde. Waarom voor een nieuwe boerderij dan weer iets nieuws bedenken?

Misschien is het tijd om weer eens terug te vallen op Vitruvius. Dit keer niet om ons te verdiepen in zijn uitgekiemde verhoudings- en ornamentenleer. Maar om ons te verdiepen in zijn organisatiemethode en zijn streven om belangrijke onderwerpen vast te leggen voor hergebruik. Deze methode kunnen we dan toepassen op de grote lange termijn vraagstukken van vandaag. Zoals het verlagen van hittestress in steden, het versterken van de sociale cohesie en het doorvoeren van de energietransitie. We zijn zoekende naar circulair materiaalgebruik, we moeten de bijen redden en we willen betaalbare woningen. Er zijn té veel onderwerpen relevant in de architectuur om voor alles een oplossing te ontwerpen binnen één project. We zullen ons open moeten stellen voor collectief bewezen ontwerpoplossingen, noem het spelregels, die we samen ontwikkelen, vasthouden en verder brengen.

Architectuur is mooi. Het gaat zo veel verbindingen aan met ons culturele ecosysteem, dat we wel terug moeten vallen op zekerheden. Anders komen we er niet aan toe om te ontwerpen voor de lange termijn.

Ik wil geen eenheidsworst qua vormgeving, begrijp mij niet verkeerd. Architectuur is mooi. Het gaat zo veel verbindingen aan met ons culturele ecosysteem, dat we wel terug moeten vallen op zekerheden. Anders komen we er niet aan toe om te ontwerpen voor de lange termijn. Daarbovenop kunnen we weer ons ding doen, uitblinken en iets ontwerpen waar wij en onze opdrachtgever trots op zijn. Want ook dat is wat architectuur doet. Trots is een belangrijk middel in ons cultureel ecosysteem, misschien wel belangrijker dan geld. Ik ben er trots op dat ik architect ben, dat ik mag ontwerpen aan zo’n mooi organisme van ons cultureel ecosysteem.